You can do anything, but not everything!

De laatste keer eindigde ik ermee dat de rest van het reizen door Azie een eitje moest worden. Dat bleek gelukkig ook wel zo te zijn, hoewel....... Vietnam binnenkomen is dan wel weer een verhaal apart.

Inmiddels hebben we nog geen spijt gehad van het overslaan van de Kong Lo cave in Laos. We bedenken ons steeds meer dat we keuzes moeten maken. Twee nachten achter elkaar ergens slapen is heerlijk. Niet alleen maar in die bus en elke dag weer spullen pakken. Het is ook onmogelijk om alles in al deze mooie landen te zien dus dan maar eens wat overslaan. We zijn tenslotte op vakantie dus het moet allemaal wel een beetje ontspannen blijven.

Vientiane, het lijkt alweer een eeuwigheid geleden maar het is nog maar een weekje terug.
Vientiane was echt even een ander stukje (moderner) Laos. Niet perse heel mooi maar wel heel ontwikkeld voor hier. Allemaal leuke cafeetjes en restaurantjes, goed asfalt en een soort van Arc de Triomphe midden in de stad.

We zijn er maar kort geweest maar we hebben er gegeten bij een heerlijk restaurantje. Heel relaxt met een heerlijk achtergrondmuziekje. En we hebben er het lekkerste toetje van onze reis gehad, een warme chocoladecake met heerlijk vanille ijs.
Oh oh oh, wat was dat lekker. De volgende dag bestond ons ontbijt uit een kom vol vers fruit bij de buren.

Overigens kwamen we tijdens ons ontbijt in Vientiane de zoveelste Nederlander tegen.
In Sihanoukville vertelde een Italiaan ons dat hij dacht dat er in Nederland vast geen mens te bekennen zou zijn want al die Nederlanders waren toch op reis. Gjalt noemt ons een plaag want ons volkje is werkelijk waar overal en nergens.
Deze Nederlander kwam uit de prachtige buurt van Kloosterburen. Dus dat werd ontbijt met de laatste roddels over aardbevingen en ander Noordelijke bijpraterij.

Vanuit Vientiane regelden we een bus naar Vang Vieng.
In Vang Vieng begon ik pas te begrijpen waarom mensen zo lyrisch zijn over Laos. Tuurlijk was het tot nog toe prachtig maar in de verhalen klonk het soms beter.
In Vang Vieng begrepen we veel meer van al die lovende woorden. We deden onze intrede in de bergen van Laos. Groen en superrelaxt,

We besloten nog een dagje langer in Vang Vieng te blijven en de volgende dag een relaxte bekijk en doe dag te houden. Eerst de Elephant cave bekijken (stelde weinig voor) en daarna tuben.
Tuben kan ik samenvatten in 1 woord: KOUD!
Het duurde gelukkig maar een kwartiertje en het was ook wel een ervaring maar wat was het koud. Zittend op een rubberen band in het water dreven we een grot in.
Op de 1 of andere manier had ik de illusie dat je aardig droog blijft in zo'n donut. Zelfs nadat ik mijn voorgangers er stuk voor stuk drijfnat uit zag komen.
Zodra ik me in de band liet zakken lag ik tot aan mijn middel opgevouwen in de donut in het water. KOUD KOUD KOUD.
Maar wel leuk, drijvend door een grot met een lampje op je hoofd.

Na de lunch hebben we heerlijk rondgedobberd in de kajak.
In het stralende zonnetje door een prachtige omgeving met groene heuvels en water met stroomversnellingen. Wat een relaxte dag!

Na twee nachten in Vang Vieng reden we door naar Luang Prabang.
Halverwege de rit werd ik al een beetje draaierig en voelde ik me niet meer oppertebest. Niet zo raar als je zes uur lang naar boven kronkelt in de bergen en van links naar rechts wordt geslingerd. Maar..................... aangekomen in Luang Prabang bleek dit een allerschattigst plaatsje te zijn.

Allemaal leuke cafeetjes en restaurantjes en een heerlijk sfeertje in dit bergdorpje. Ik weet niet wat het precies zo aangenaam maakt, ik denk de sfeer, maar na twee nachten konden we prima nog een paar dagen blijven. Maar ja, de vlucht naar Hanoi was al geboekt.

In Luang Prabang vond Britta haar blijdschap in de Night market.
Tassen, lampen, broeken, portemonnees, sieraden en wat al niet meer.
Alles in de mooiste kleuren.
Het is dat alles nog thuis moet zien te komen maar anders was de Night market half leeg gekocht. Nu bleef de schade beperkt....

Een dag later bezochten we een Whiskey village.
Naast de rijstwijn en de sterke drank met slang of schorpioen in de fles (lekker voor een sterke smaak) was er ook whiskey.
Volgens Gjalt gewoon Vodka maar hoe dan ook was het sterk. Ik had even niet stil gestaan bij het tijdstip en nam mijn drankje gretig aan terwijl ik Gjalt hoorde zeggen (met een drankje in zijn hand) das lekker op tijd om 10:00 uur.

Daarnaast stond er nog een grot op ons te wachten met honderden of duizenden boeddha beeldjes erin en als kers op de taart een bezoek aan een prachtig watervallen gebied,
Dit was een soort van Center parcs maar dan in het ecchie en natuurlijk veel mooier.
Je kon zwemmen tussen de kleine watervallen of aan een liaan jezelf het water in laten zweven (niet helemaal zonder gevaar want er was al een gebroken neus gespot).
Dit was werkelijk waar een prachtige omgeving, ik had er zo wel een hele dag kunnen blijven. Uiteraard heb ik niet gezwommen want mooi of niet, ook hier is het water KOUD. Het is gewoon niet de tijd van het jaar voor zwemmerij bij de watervallen.

Luang Prabang bleek ook de plek te zijn voor een heuse reünie.
Hier kruisten Ranco, Grace en Annemiek ons pad weer.
Waar Annemiek een dag eerder invloog en Ranco en Grace een dag na ons wegvlogen hadden we dus nog wel de tijd voor een leuke avond met een gezellige Laotiaanse BBQ.
Annemiek kennen we inmiddels van de prinsessenfabriek, oud en nieuw, kerst en ook als juf bij Colt. Ranco was de kerstman tijdens ons kerstfeest bij Colt en Grace heeft daar ons kerstdiner gekookt. Daarnaast hebben we samen met hun oud en nieuw gevierd.

Overigens kwamen we tijdens dit diner nog wel tot een schokkende (en prijzige) ontdekking. Grace begon over een uitnodigingsbrief voor Vietnam die je nodig hebt voor je Visum. Ze kende verhalen van mensen die deze brief niet hadden en uren/ of dagen hebben gewacht op het vliegveld. Na wat gegoogel en onduidelijkheid over of deze brief nu wel of niet nodig was besloten we het er niet op te wagen omdat we al een trip naar Halong bay hadden geboekt en we niet een aantal dagen op het vliegveld konden vertoeven, wachtend op een brief.
Dus werd er een spoedaanvraag voor de brief gedaan die we een dag later al nodig hadden. Naast de extra kosten voor de spoedaanvraag waren er ook nog extra kosten omdat heel Vietnam net aan een dikke week vakantie begon in verband met Vietnamees nieuwjaar. 150 dollar lichter rolde de brief een paar uur voor vertrek uit de printer.

Op onze laatste dag in Laos hebben we samen met Annemiek nog een beetje door Luang Prabang gewandeld. Tempels kijken, op terrasjes zitten en er een heerlijke dag van maken. Na die dag (op 28 januari) vertrok ons vliegtuig naar Hanoi voor een bezoek aan het vierde en laatste land van deze reis.... Vietnam