Happily ever after

Happily ever after,
wie de foto's al heeft gezien weet precies wat ik bedoel.
Een echte prins met drie prinsessen.

Maar een prinses word je niet zomaar, een prins des te sneller.
Om een prinses te worden moet je eerst in de steigers.
Haar (touperen en haarlak betekent veel knopen), make – up, bijgewerkte wenkbrauwen (er ging flink wat af dus ze zal wel niet de Bert van Sesamstraat look bij een prinses vinden passen) en als kers op de taart een flinke dosis nepwimpers.

Na de hele make – over, waarop ik reageerde met: “I look like a doll” mocht ik een mooi pakje uitkiezen. Ik wees naar een mooie paarse outfit maar toen de mevrouw van de prinsessenfabriek zei dat Gjalt en ik dezelfde kleur zouden dragen heb ik toch maar een groene gekozen.
Daarna werd ik geholpen bij de aanklederij en goed ingesnoerd.

Gjalt daarentegen kreeg zijn pakje gewoon aan over zijn eigen kleren, want ja, het is hier nog niet warm genoeg. Daarnaast was een kam door zijn haar en een beste dosis haarlak voldoende voor de prinsenlook.

We kwamen in de prinsessenfabriek terecht dankzij Annemiek en Marije.
De twee dames die we in Nederland hebben gesproken over hun tijd bij Colt.
En nu, eenmaal in Cambodja, zijn ze een paar dagen na ons geland tijdens hun doorreis door Azië.

Vervolgens werden de foto's gemaakt. We kozen voor een fotoshoot met Annemiek en Marije. 1 prins en drie prinsessen of een huwelijk met twee bruidsmeisjes. Hoe je het maar wilt zien. En twee prachtige staatsieportretten voor in onze marmeren paleisgang.

De eindresultaten liggen inmiddels bij ons in huis. Aangezien ze hier gek zijn op een beetje white skin hebben ze ons aardig in de witte grondverf afgedrukt.

Verder hadden we aan het begin van de vorige week twee vrije dagen.
Die maandag zijn we bij Colt geweest om te helpen bij de waterspelletjes die Annemiek en Marije met de kinderen deden. Aangezien ze dat prima met z'n tweeën konden doen was Gjalt te vinden op de plek waar hij zich thuis voelt, de keuken.
Hier bakte hij samen met de kinderen pannenkoeken.
Na zo'n anderhalf uur in de keuken waren de pannenkoeken bij het opdienen hap-slik-weg.

Ik heb me goed vermaakt door met de meisjes memory te doen en nog heel even met de jongens te ping pongen. En ondanks mijn ping pong carrière in een ver verleden liggen mijn talenten hier toch niet.

De volgende dag (wat ook een vrije dag bleek) was er een clown bij Colt. Een Belgische clown die de kinderen zowel liet schrikken als liet lachen. Het was zo leuk om te zien hoe ze allemaal ineens opsprongen als hij achter ze aan kwam rennen en hoe ze aan de andere kant probeerden zijn gekleurde toverdoeken af te pakken.

Na de clown was het weer tijd voor spelletjes en hebben de dames mijn haar prachtig ingevlochten. Overigens hebben ze bij Gjalt ook nog een prachtige staart gemaakt.

S'avonds hebben we de dag afgesloten met een dinner met alle vrijwilligers en de directe staf. Dit ter ere van de vakantie van Frida en Wilco die de volgende dag begon. Hierbij konden ze tegelijkertijd gedag zeggen tegen de vrijwilligers die na hun vakantie vertrokken zouden zijn.

Inmiddels zijn we alweer een week verder en is er weer van alles te vertellen maar.... dat bewaren we voor een volgende keer!