The Killing fields
03 December 2013 | Cambodja, Phnom-Penh
Wat nu komt is geen leuk verhaal.. wees gewaarschuwd..
Het is inmiddels al weer een week geleden maar vorig weekend hebben we de Killing fields bezocht.
Een bezoek waar ik persoonlijk best een beetje tegenop zag maar waarvan we beiden vonden dat het hoort bij een bezoek aan dit land.
Tussen 1975 en 1978 zijn er in Cambodja 1,5 miljoen á 2,5 miljoen mensen vermoord door de rode Khmer.
Dit was zo'n 25% van de Cambodjaanse bevolking.
Vergelijkbaar met een dodenaantal van meer dan 4 miljoen Nederlanders.
En dat allemaal omdat één of andere idioot er belachelijke ideeën op nahield.
Elke persoon die ook maar enige studie had gehad kon een vijand zijn. Het dragen van een bril of het in bezit hebben van een (buitenlands) boek, of kennis van een vreemde taal was voldoende reden voor executie. Deze personen werden gezien als een risico omdat ze zich tegen de rode Khmer zouden kunnen keren en om die reden werd iedereen voor de zekerheid maar vermoord. Want, zo zei de leider, beter een onschuldige vermoord dan een schuldige te laten lopen.
De Killing fields waren de plekken waar men naartoe gebracht werd voordat ze werden vermoord en in een massagraf werden gegooid. Omdat ik al een beetje voorbereid was op wat we daar te zien zouden krijgen zag ik er best wel tegenop om er naartoe te gaan.
Eenmaal aangekomen bij de Killing Fields van Choeung Ek die net buiten Phnom Penh liggen zagen we al vrij snel de enorme stupa. In de stupa liggen allemaal schedels die terug te vinden waren in de massagraven.
Het rare is dat de Killing fields nu een hele vredige plek is. Het is er stil (je durft ook geen woord meer te zeggen na wat je daar hoort) en er vliegen vlinders en lopen kipjes. En als je net uit de stad komt is het daar verrassend groen.
Tijdens ons bezoek hadden we een audiotour. Zo werd ons duidelijk wat hier is gebeurd.
Op sommige dagen werden er wel 300 mensen tegelijk gebracht die allemaal nog maar één ding te wachten stond. Mensen werden niet vermoord met wapens ook al hadden ze die wel. Kogels waren te duur om mensen mee te doden en daarom werden ze vermoord door slagen met bamboe, een schop of andere materialen waarmee je iemand zijn schedel in kan slaan.
Ook kinderen werden vermoord, zelf baby's (voor de ogen van hun moeder). Ik zal jullie de details daarover besparen. De Khmer was van mening dat als je een familie die er verkeerde gedachten op nahield uitroeide dat je dat dan met wortel en al moest doen. Daarnaast konden de kinderen dan geen wraak meer nemen.
Je begrijpt, een leuk bezoek was het niet maar het hoort er wel bij. Omdat het nog maar 40 jaar geleden is denk ik soms als ik op straat loop en naar de oudere mensen kijk, waar zat jij bij? Was je bij de Rode Khmer of bij het gewone volk? Of gewoon de gedachte dat de oudere mensen in dit land die verschrikkelijke tijd hebben meegemaakt.
Het schijnt dat er hier in Cambodja nauwelijks over gepraat wordt, daarnaast is 50% van de bevolking jonger dan 22 jaar.
Wilco vertelde ons tijdens onze eerste dagen in Cambodja dat de huidige premier vroeger bij de Rode Khmer zat. Zoiets vind ik werkelijk waar niet te geloven. Een aantal vroegere leiders van de Rode Khmer hebben lange tijd niet voor de rechter hoeven te verschijnen. Dit omdat dit door Cambodjaanse politici werd tegengewerkt waarvan diversen van hen banden had met de Rode Khmer.
Het klinkt dan wel alsof een land niet heeft geleerd van de verschrikkingen die hier nog maar kort geleden zijn gebeurd..
Het is inmiddels al weer een week geleden maar vorig weekend hebben we de Killing fields bezocht.
Een bezoek waar ik persoonlijk best een beetje tegenop zag maar waarvan we beiden vonden dat het hoort bij een bezoek aan dit land.
Tussen 1975 en 1978 zijn er in Cambodja 1,5 miljoen á 2,5 miljoen mensen vermoord door de rode Khmer.
Dit was zo'n 25% van de Cambodjaanse bevolking.
Vergelijkbaar met een dodenaantal van meer dan 4 miljoen Nederlanders.
En dat allemaal omdat één of andere idioot er belachelijke ideeën op nahield.
Elke persoon die ook maar enige studie had gehad kon een vijand zijn. Het dragen van een bril of het in bezit hebben van een (buitenlands) boek, of kennis van een vreemde taal was voldoende reden voor executie. Deze personen werden gezien als een risico omdat ze zich tegen de rode Khmer zouden kunnen keren en om die reden werd iedereen voor de zekerheid maar vermoord. Want, zo zei de leider, beter een onschuldige vermoord dan een schuldige te laten lopen.
De Killing fields waren de plekken waar men naartoe gebracht werd voordat ze werden vermoord en in een massagraf werden gegooid. Omdat ik al een beetje voorbereid was op wat we daar te zien zouden krijgen zag ik er best wel tegenop om er naartoe te gaan.
Eenmaal aangekomen bij de Killing Fields van Choeung Ek die net buiten Phnom Penh liggen zagen we al vrij snel de enorme stupa. In de stupa liggen allemaal schedels die terug te vinden waren in de massagraven.
Het rare is dat de Killing fields nu een hele vredige plek is. Het is er stil (je durft ook geen woord meer te zeggen na wat je daar hoort) en er vliegen vlinders en lopen kipjes. En als je net uit de stad komt is het daar verrassend groen.
Tijdens ons bezoek hadden we een audiotour. Zo werd ons duidelijk wat hier is gebeurd.
Op sommige dagen werden er wel 300 mensen tegelijk gebracht die allemaal nog maar één ding te wachten stond. Mensen werden niet vermoord met wapens ook al hadden ze die wel. Kogels waren te duur om mensen mee te doden en daarom werden ze vermoord door slagen met bamboe, een schop of andere materialen waarmee je iemand zijn schedel in kan slaan.
Ook kinderen werden vermoord, zelf baby's (voor de ogen van hun moeder). Ik zal jullie de details daarover besparen. De Khmer was van mening dat als je een familie die er verkeerde gedachten op nahield uitroeide dat je dat dan met wortel en al moest doen. Daarnaast konden de kinderen dan geen wraak meer nemen.
Je begrijpt, een leuk bezoek was het niet maar het hoort er wel bij. Omdat het nog maar 40 jaar geleden is denk ik soms als ik op straat loop en naar de oudere mensen kijk, waar zat jij bij? Was je bij de Rode Khmer of bij het gewone volk? Of gewoon de gedachte dat de oudere mensen in dit land die verschrikkelijke tijd hebben meegemaakt.
Het schijnt dat er hier in Cambodja nauwelijks over gepraat wordt, daarnaast is 50% van de bevolking jonger dan 22 jaar.
Wilco vertelde ons tijdens onze eerste dagen in Cambodja dat de huidige premier vroeger bij de Rode Khmer zat. Zoiets vind ik werkelijk waar niet te geloven. Een aantal vroegere leiders van de Rode Khmer hebben lange tijd niet voor de rechter hoeven te verschijnen. Dit omdat dit door Cambodjaanse politici werd tegengewerkt waarvan diversen van hen banden had met de Rode Khmer.
Het klinkt dan wel alsof een land niet heeft geleerd van de verschrikkingen die hier nog maar kort geleden zijn gebeurd..
-
03 December 2013 - 17:53
Aaltsje:
Weer wat geleerd, zo geven jullie ons ook nog geschiedenis les.
Ben benieuwd naar jullie volgende verhaal. -
03 December 2013 - 20:35
Madelief :
Vreselijk allemaal zeg, maar heel goed dat jullie gegaan zijn.
En idd weer wat geleerd en dat het nog maar zo kort geleden is. Niet te geloven.
Groetjes madelief -
06 December 2013 - 22:39
Anna:
Wat heftig om te zien zeg en onvoorstelbaar dat mensen op zo'n manier kunnen redeneren. Goed dat jullie daar naartoe zijn geweest, want zoals je zelf ook al zegt, je kijkt dan toch op een andere manier naar de mensen die je tegen komt en hebt misschien meer een referentiekader voor dingen die je meemaakt.
Hopelijk gaan jullie dit weekend iets doen waar je wat vrolijker van wordt! -
09 December 2013 - 16:40
Cora:
Hey! Afgrijselijk he wat er daar gebeurd is. En dan te beseffen dat iederen over de 40 getraumatiseerd is, gemiddelde leeftijd is 21 in Cambodja vanwege de enorme armoede en nasleep van dat regime. Engels is echt heel hard nodig om het land wat op te bouwen, je maakt echt een enorm verschil daar!
Vreselijk he, die baby slamming tree op de killing fields (al helemaal wanneer toeristen er naast gaan staan en vragen of je een foto van ze wilt maken)... Zijn jullie ook naar het S21 museum geweest? Dat vond ik nog heftiger dan de Killing Fields....
Goed dat jullie er zijn om een bijdrage te leveren. Misschien een druppel in de oceaan, maar je maakt wel degelijk een verschil voor de leerlingen in je klas!
Kijk uit naar je volgende verhaal! -
11 December 2013 - 21:42
Lija:
Jeetje, ik heb er echt geen woorden voor. Wat heftig -
18 December 2013 - 13:16
Annemarie:
Gatver wat een verhaal. Krijg er gewoon kippenvel van! Ik ben anderhalf jaar geleden in kamp Auschwitz geweest. Ook zo'n plek. Ging ook om heel veel mensen en daar wat het ook zo rustig. Best bizar inderdaad als je weet wat er is gebeurd. Volgend verhaal is hopelijk wat leuker.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
